Lymf Taping

Hoe werkt het?

De tape wordt “onder spanning” aangebracht, op een gerekte huid waardoor de tape de huid als het ware “lift”. De bovenste huidlaag wordt iets “opgetild” en door bewegingen die je maakt, ook nog iets gerekt. Het gevolg hiervan is, dat de ruimte tussen de eerste en tweede huidlaag, waarin zich haarvaatjes bevinden, groter wordt. Dat leidt tot een betere doorbloeding en daarmee tot een betere afvoer van afvalstoffen (aanwezig in lymfevocht). Hierdoor vermindert het oedeem, terwijl bovendien door de liftende werking van de tape de druk op de zenuwuiteinden afneemt, waardoor ook zenuwpijn vermindert. Door de grote ruimte tussen de huidlagen wordt het fibrotisch weefsel losser van structuur daardoor kunnen de kleine lymfvaatjes het vocht beter opnemen en afvoeren. Het grootste gedeelte van het vocht wordt via de huid afgevoerd.

Tachtig procent van de lymfbanen liggen in de huid. Het is dus belangrijk om deze te stimuleren om meer lymfvocht af te voeren. Een andere werking van de tape is sturen en stimuleren: Het oedeem heeft de eigenschap om zich langs de aangebrachte tape te verplaatsen. Door speciale wijze van aanbrengen stimuleer je de verplaatsing van het oedeem in de richting van de lymfknopen die nog wél functioneren. Dus daarheen, waar we het graag willen hebben. Omdat de tape een dag of vijf kan blijven zitten, ook tijdens het douchen, is er gedurende die tijd dus sprake van een 24-uurs behandeling!
Niet alleen de arm Lymfoedeem komt vaak voor in de arm aan de kant waar een borstoperatie heeft plaatsgevonden. Meestal is dat na een okselkliertoilet en bestralingen. Maar lymfoedeem of zenuwpijn kunnen zich ook voordoen in de thoraxwand (de borstkast), het schoudergebied, of op en rond het litteken. Bij een borstsparende operatie kan lymfvocht zich eveneens in de borst ophopen. Bij oedeem in een arm zijn de behandelmogelijkheden duidelijk: Manuele lymfdrainage, bandageren (compressie en zwachtelen) en dan , als de arm stabiel is, een therapeutische elastische kous (TEK). Bovendien is de afvloed van lymfvocht beïnvloedbaar door oefeningen en bepaalde houdingen zoals ondersteunen of hoger leggen van de arm. Op andere plaatsen dan de borstkas ligt de behandeling minder voor de hand. Daar is, naast lymfdrainage nu ook lymftaping mogelijk. Zoals uit ervaringen van lotgenoten blijkt, zijn hiermee de laatste jaren goede resultaten bereikt.